पुणेरी पुणेकर आणि अनोखे अनुभव

खरतर आजच दुसरी पोस्ट टाकावे असा विचार नव्हता पण म्हटलं होऊनच जाऊदे सुरूवात एकदम झकास ;)


24th June
*****
एखाद्या साध्या गोष्टी वरून अनुमान / निश्कर्ष काढू नये असं म्हणतात पण काल तर कमालच झाली!! मी पुण्यात>>हडपसरला एका इंटरव्ह्युसाठी जाऊन पोहचलो अन् सांगितल की मी आलोय! हाहाहा

अर्थात नाव गाव सगळं सांगितल तरी समोरची व्यक्ती म्हणे I was not expectin you! i was expecting DEEPAKA
मी: not me?? I 'm Deepak! we had a telecon. yesterday you only said to come by 11:00 & that's the reason I'm here!!
तर साहेब म्हणाले आम्ही दिपिका असं वाचलं होतं! अ‍ॅक्च्युली आम्हाला मुलगीच पायजे! फोनवर क्लायंटशी डील करताना वगैरे बरं पडतं...

मी: (च्यायला) ( ह्या पुढची सगळी कंसातली वाक्य मनात बरंका) अहो पण मी काम करू शकेन की सगळं!! हवं तर व्हॉइस ओव्हर देईन! काय? (तेच जमेल मला आणि स्वस्तही पडेल ;) )
आणि मग तो इंटरव्ह्यु पार पडला...
अजुनही दोन ठिकाणी गेलो तर हेच की आम्हाला मुलगी पायजे!! (bullshit...)
******
स्वारगेटला येताना रिक्षावाला माझ्याशी भांड भांड भांडला (आय मीन मी ही भांडलोच) सुट्टे पैसे नाहीत म्हणून अन् त्याचवेळी माझ्या बरोबरच्या मुलीला मात्र २ रु. सुट्टे नाहीत म्हणून सोडून दिलं!
***
मुंबईला परत जाताना बस कंडक्टरही अस्साच वागला...
५ मि. बस थांबवणार असं म्हणून ४थ्या मिनिटाला खाली उतरणार्‍या (सुंदर पण माठ हो माठच ४थ्या मिनिटाला खाली उतरणार्‍या मुलीला काय म्हणू?) मुलीसाठी १० मि. जास्त बस थांबवली...
***
वैतागलो ज्याम काय करावं बरं अश्या विचारात मी देवीला हॉट लाईनवर फोन लावला म्हटलं विचारुच की हे काय आणि का असं? (माझ्याच बरोबर. हो आता इतरांबरोबर ही असं होतय का? का होतय ह्याचा मी काय सर्व्हे नाही केलेला अजून)
देवी म्हणाली अरे चालायचच सर्वांना समसमान संधी द्यायची म्हणजे असं होणारच!!
हो का पण मी का? मलाच का त्रास म्हणजे मी काय घोडं मारलय? हे मनातलं तिला मात्र कळालं बरोबर. बरोबरच आहे ना देवीच ती :)

तू नसशील मारलं पण आपलं कॅरी फॉरवर्ड>> होतच असतं ना! हिशोब बरोबर व्हायला हवा!
***
ह्या वरून मी काढलेला निश्कर्ष: मी नाव चेंज करणे हाच एक (स्वस्तातला) उपाय! अन्य उपाय सुचवलेत तरी चालतील अपायकरक ठरणार नाहीत!

***

नंतर टीपी काय करायचा म्हणून जितक्या म्हणून मित्र/मैत्रिणींना फोन केला ना ते/त्या ज्याम बिझी होत्या! एकदम सगळ्याच कामात काय करणार नसीब अपना अपना.

थोडेसे सुखाचे शिंतोडे पावसाबरोबर पडले ह्या ट्रीपमध्ये...

श्रीयुत साजिरा यांजकडे चहापान झाल्यावर मी सिंव्हगड रोडवर मैत्रिणीला भेटायला गेलो खरा पण तिचा पत्ता काय तो शोधू न शकल्याने शेवटी हिराबागेतल्या>> मेहंदळे हाऊस जवळच्या पुस्तक प्रदर्शनात टीपी करून बुधवार साजिरा केला..

एफसीवर एक जुनी मैत्रिण (सह परिवार: तिचा नवरा आणि छोटुकली) भेटली.

***

आणि बसमध्ये
>>"affection is desirable money is absolutely indispensable"<< हे काल मी एका पुस्तकात वाचलं आणि नेमक तेंव्हाच माझ्या शेजाराच्या सीटवर एक मुलगी... उम्म एक सुंदर (उफ काय डोळे होते तिचे) मुलगी येऊन बसली! मी तत्परतेने पुस्तक बंद केल! :)))))))))))))))))))))))) (देवीने थोडासा अच्छा भी किया इस बंदे के लिए आय अ‍ॅम हॅपी)
अन् पुणे> ठाणे प्रवास सुखाचा गप्पा मारत झाला

नंबर्स एक्सचेंज केले का? वगैरे प्रश्न नॉट अ‍ॅट ऑल अलाऊड! :)
ओके. सांगतो
कारण... हीहाहा (माझी बॅटरी संपत आली होती आणि तिच्याकडे कागद नव्हता ( हे जरा आश्चर्यच म्हणायच) म्हणून मग हातांवर लिहिले नंबर्स आम्ही)

***
(बसमध्ये बसल्यावर तर असं ज्याम वाटत होत की हा प्रवास लांबुदे घाटात ट्रॅफिक असुदे पण छे असं काहीही व्हायच नव्हतं!!
सुखाच्या गप्पांवर एक झकास ललित लिहूया असा विचार करत हे की बोर्डावर बडवलय. ;)

आज का सुनने जैसा गाना: Hannah Montana : If We Were A Movie

Please DELETE the old data memory is full... !!

Please DELETE the old data memory is full...
असा मेसेज सारखा माझ्या हार्डडिस्क मधून येत होता. कितीही म्हणून मेमरी डिलीट करायचा प्रयत्न केला तरी काही केल्या ती होत नव्हती (की करवत नव्हती?) पण केली एकदाची डिलीट! हो अगदी सगळी कडून म्हणजे मोटोरोला, सोनी इरीक्सन ह्या दोन्ही फोन्समधनं सगळे "... " नंबर्स डिलीट केले. फोटोज काढले. पीसीतूनही डेटा नष्ट केला. अगदी जुने काही फोटो होते ते मात्र ठेवले कारण काही विशेष नाही ते फाडून टाकावेत असे नव्हते आणि खरेतर एवढं सगळं डिलीट केल्यावर तेही नष्ट करावेत ह्याची काही गरज मला भासली नाही. काही जाणवतच नव्हतं तेंव्हा...

झाल काय...

तिच्या वाढदिवसाला म्हणून फोन केला तेंव्हा अरे कित्ती वर्षांनी बोलतोय आपण, काय चालू आहे, कसा/शी आहेस असं काहीही न बोलता मी विश केलं आणि तिनं थॅन्क्यू म्हटलं.
सगळं कसं यंत्रवत वाटलं. एकदम कोरड. आणि तत्क्षणी मी ठरवलं की बास झालं आता उगाचच वाढदिवस वगैरे लक्षात ठेवणं विश करणं ह्याला तसा काहीही अर्थ उरलेला नाही.
*****

थोडी थोडकी नाही चार पाच वर्ष झाली होती माझ्या सो कॊल्ड प्रेमभंगाला. (?) अगदी टिपीकल देवदास नाही पण तसाच काहीसा वागत होतो तेंव्हा मी. (नाही "तू नहीं तो गम डुबाने के लिए शराबही सही" असा विचारही माझ्या मनाला शिवला नाही कारण दारूचा प्रचंड तिटकारा आणि सो कॉल्ड गम में दारू पिणारे बरेच लोकही बघितल्येत मी टिपीकल बावळट लोक असतात नशिबाला दोष देत बसतात) हे जरा कंसातल म्हणजे स्वगत जरा जास्तच होतय ना? होणारच अहो हा माझ्याशी माझा संवाद आहे! चला मी का लिहतो ह्या प्रश्नाच सर्वात सोप्प आणि एका वाक्यात उत्तर मिळालं ;) पण म्हणून संदर्भासहित स्पष्टीकरण मिळणार नाहीये हं लगेच.

आता विचार केला की हसू येतय पण तेंव्हा मी तस्साच वेड्यासारखा वागत होतो आणि जी कोणी व्यक्ती मला समजावत होता तिला धुडकारत होतो, सांगत होतो की प्रेम हे वेडच असतं.
हो प्रेम हे खरोखरच वेड असतं ह्यावर माझा अजूनही विश्वास आहे.
आणि झूट नसतं ह्यावरही. कारण ते असतं किंवा नसतं एवढा सरळ हिशेब आहे.
आज कमी आणि उद्या जास्त असं काहीही ह्यात नसतं.

पण मी जे काही वागत होतो ना त्यातला वेडेपणा जरा जास्तच होता. हे कित्तीतरी लवकर कळतय मला :)

मग टाईमपास करायला म्हणून मी जब वी मेट, तुम बिन बघायला लागलो ज्याम बोर झालो कधी नव्हे ते शाहिद, करिना, संदालीच्या प्रत्येक डायलॉगवर कमेन्ट्स केल्या. दोन्ही पिक्चर तासाभरात बंद केले आणि मग "In Good Company" आणि "The Holiday"बघितला वॉव सह्ही फिलींग आलं एकदम.

*****

हे सगळं आत्ता का सांगतोय असं जर का वाटत असेल ना तर सांगतो फार झालं प्रेम अन् प्रेमकथा वगैरे ब्लॉगवापे. आता मी तसलं काहीही लिहिणार नाहीये निदान थोडावेळतरी... (म्हणजे नंतर लिहेन कथा पूर्णत: काल्पनिक ;) )

अब जो भी होगा एकदम झकास रिअल अ‍ॅन्ड फंडू होगा नो इमोसन ड्रामा अ‍ॅन्ड अत्याचार!

एक प्रवास... कधीही न संपणारा... (फायनल)

क्रमश:>>>

८ सप्टेंबर ३:३०
आजची सकाळची प्रेस कॉन्फरन्स आटोपून ती कॅफेटेरियात बसली होती निवांत. "चराहों को जलाने में जलाली उंगलिया हमने समझतें थे पर ना रखी दुरियाँ हमने" जगजितची ही गझल तिने तीन वर्ष आधी त्याच्या बरोबर ऐकली होती. अन् आज एकदम भरून आलं होत तिला. जवळजवळ ५ वर्ष पूर्ण झाली होती आणि त्यांनी ठरल्याप्रमाणे ह्या १० तारखेला भेटायच नक्की केल होतं. आता वेळ आहेच तर एखादं छानसं गिफ्ट घेऊया असं विचार करत तिनं त्याच्या आवडीचा लुईस फिलीपचा व्हाईट कलरचा शर्ट घेतला आणि ती घरी निघाली...
***
इकडे हाही तिला भेटायला फार उत्सुक झाला होता. तिच्यासाठी ह्यानं "मितवा" घेतलं आणि जगजितची मरासिमची सीडी.

१० तारखेला हा तिच्या घरी गेला आणि दोघे लंचसाठी म्हणून बाहेर पडले...

आणि तिनं पुन्हा एकदा विचारलं: काय वाटतं तुला माझ्याबद्दल?
तू खूप हुशार आहेस!
बस्स एवढंच?
नाही तू खूप हुशार हट्टी आणि सुंदर आहेस :)

हॅ अजिबात नाही मी मुळ्ळीच सुंदर नाहीये.

का? सावळं असणं म्हणजे सुंदर नाही असं कुणी सांगितलय तुला? की फक्त गो र असणं हा सुंदरतेचा निकष आहे?

आता सांगशील का?
मला माहित्ये तू काय विचारणारेस ते अन् ह्याच उत्तरही मी तुला तेंव्हा दिल होतं
हो मला वाटलं की काळानुसार तू विचार बदलला असशील
परत एकदा विचारते will you marry me?
You know the answer isn't it? it is not possible.

म्हणजे? तुला खरंच लग्न करायच नाहीये का? आपलं स्वतःच घर, गाडी, मुलं असाविशी वाटत नाही का?
नाही! हे तुला सुद्धा चांगलच माहिती आहे. आणि घराबद्दलच म्हणशील तर एवढं पुरेस आहे की आपल्याला.
म्हणजे तू मला माझं स्वतःच असं काहीही देणार नाहीस तर
तूला काय लग्नाच नाव हवय का? फक्त?
...
...
म्हणजे माझ्यावर प्रे म नाही असंच म्हण की सरळ सरळ
हा प्रश्न तू तुझा तुलाच विचार अन् बघ काय उत्तर मिळतय ते.

केवळ लग्न केल्यावर प्रेम आहे हे जर का सिद्ध होणार असेल तर मला नाईलाजास्तव म्हणावं लागणार आहे की माझं प्रेम सिद्ध नाही करता येणार असं...

म्हणजे मग कशाचीच शाश्वती नाही असंच ना?
हे बघ शाश्वत, निरंतर असं काहीही नसतं. केवळ लग्नाच सर्टिफिकेट असलं की शाश्वती मिळणारे का?
उलट लग्नानंतर बाईचा छळ करणारे सासरकडचे लोक, नवरा ह्यांच्या काय कमी केसेस बघितल्यास तू आजवरच्या तुझ्या करिअरमध्ये?
हो बघितल्यात की भरपूर पण आपलं काही तसंच नाही होणार म्हणून
हो ते माहिती आहे मला म्हणून काय मी लग्न करू का? लग्नसंस्थेवर तुझा माझा कधीच विश्वास नव्हता ना?
...

हे बघ केवळ एक बांधिलकी म्हणून म्हणशील तर हा आपला एक कधीही न संपणारा प्रवास आहे ह्यात ना मी तुझी कधी साथ सोडेन अन् ना तू कधी ह्याची मला खात्री आहे.
आपण दोघेही रेल्वेच्या रूळांप्रमाणे आहोत एकमेकांना समांतर, पूरक.

भाग २ http://aschkaahitri.blogspot.com/2008/08/3.html
भाग १ http://aschkaahitri.blogspot.com/2008/08/blog-post_12.html

लव्ह गेम ० - ०

१० सप्टेंबर...

आज काहीही करून सांगायचच तिला असंच काहीसं ठरवून तो कॉलेजसाठी म्हणून बाहेर पडला. रस्त्यात गाडी पंक्चर झाली... स्टेपनीही नव्हती... अन् त्यात त्याचा एक तास गेला! फोन करून कळवायच म्हणून खिशातून फोन काढला तर बॅटरी लो!! तरी त्याने एकदा ट्राय केला... तिचा फोन एन्गेज होता नेमकं ह्याच वेळेला हीचा फोन एन्गेज असं म्हणून वैतागून त्याने मेसेज टायपायला सुरूवात केली अन् तेवढ्यात त्याचा फोन बंद झाला...

कॉलेजमध्ये पोचला अन् समोरून प्रिन्सी. येताना दिसल्या... झालं आता अर्धा तास सुटका नाही असा विचार त्याच्या मनात आला. पण प्रिन्सींनी येत्या शनिवारच्या वर्कशॉपच्या तयारीबाबत जुजबी चौकशी केली आणि काही लागलं तर कळव असं म्हणून त्या निघून गेल्या... हुश्श करतो न करतो तोच ती समोर आली!!कुठे होतास? उशीर का झाला? वगैरे काहीही न विचारता ती सरळ निघून गेली...
आणि हा एक्स्प्लेन करत मागे गेला... अगं गाडी पंक्चर झाली होती स्टेपनीही नव्हती म्हणून उशीर झाला गं सॉरी!
ती: सॉरी?? व्हॉट फॉर?
तो: उशीर झाला ना म्हणून मी फोन ही ट्राय केला तुझा पण एन्गेज होता...
ती: बास! मी विचारलय का कारण? कशाला स्पष्टीकरण देतोयस? मी कोण लागते तुझी ही एवढी स्पष्टीकरण द्यायला?
तो: ...
ती: चल मी निघत्ये शनिवारच्या वर्कशॉपच्या मिटींगला जायचय मला!
तो: अगं पण...
ती: मला उशीर होतोय नंतर बोलूया!
***

संध्याकाळी घरी निघताना तो तिला विचारतो माझे गाडी गॅरेजमध्ये आहे मला घरी सोडशील?
ती: मला भूक लागल्ये खाऊगल्लीत जाऊ आणि मग सोडेन...
तो: ओके. चालेल मला पण भूक लागल्ये :)
ती: मी आलेच दहा मिनिटात लायब्ररीत बुक्स रिटर्न करायच्येत..
तो: ठीक आहे मी थांबतो खालीच कॉरीडॉरमध्ये ओके?
ती: हं ठीक आहे.
***

खाऊन बरिस्तात कॉफी घ्यायची का?
ती: बरिस्तात कॉफी ? तूला नाही ना आवडत??
तो: नाही गं आवडत नाही असं काही नाही...
ती: मागे मी म्हणाले चल तर म्हणालास बोर होत फार...
तो: हं आता नाही होत!
ती: ...
तो: चल जाऊया
***

बरिस्तात मोठमोठ्या आवाजात गाणी लागली होती... आणि एकदम गाण चेंज झालं... तिच्या आवडीच सोचा ना था तल: अभी अभी मेरे दिल में खयाल आया है लागलं होत. तिचा मूड एकदम चेंज झाला.
बर्याच वेळ गप्पा मारल्या तीन तीन कॉफी रिचवून बाईसाहेब म्हणाल्या तू सकाळी मला एवढी स्पष्टीकरण का देत होतास?
तो: तुला माहिती नाही?
ती: मला कसं माहित असणार?
तो: खरच तुला माहित नाही?
ती: नाही!! सांगायच असेल तर सांग नाहीतर राहूदे..
तो: ओके सांगतो सांगतो... पण इथं नाही चल जरा चालूया
ती: चला आज तुम्हाला कॉफी प्यावीशी वाटली, आता चालावसं ही वाटतय काय झालय काय?
तो: ह्म्म्म्म नंतर एक लाँग ड्राईव्हही करूयात!
ती: ओह गॉड प्लीज टेल मी धिस इज नॉट अ ड्रीम!!
तो: ते सांगायला गॉड कशाला पाहिजे? मीच सांगतोय धिस इज नॉट अ ड्रीम!
ती: ओह व्हॉट अ डायलॉग!! नाटकाच्या रोलमध्ये घुसलास की काय?
तो: ... नाही
ती: हं चल चल पटकन तुझा मूड चेंज व्हायच्या आत
तो: चल माझा काय मूड वगैरे चेंज नाही होत हा
ती: हो का? बर बर परवा कोण गेलं होतं रे मूड नाहीये म्हणून?
तो: मीच गेलो होतो पण तू काय अगदी शब्दात पकडायच ठरवलच आहेस का मला?
ती: नाही ठरवलेलं नाहीये अन् ठरवून तरी काय उपयोग?
तो: हो का सांगतो थांब
ती: हाहाहा सांगच
***
चौपाटीवर भेळ खात बोलूया का?
ती: मला क्वालिटी वॉल्सच आईसक्रीम पण पाहिजे!!
तो: ह्म्म्म ओके खाऊया की :)
ती: आज सुरज कहॉसे उगा है?
तो: पूरबसे हमेशा की तरह हेहेहे
ती: चूक!! सुरज पुरबसे उगता नहीं क्यों की वो डुबता ही नही है
तो: हाहाहा खरय!
ती: आता बोलणार आहेस का?
तो: होय बोलतो ना...
***
तो: ह्या वर्कशॉपनंतर आपण ट्रेकला जायचय ना?
ती: हो जायचय!
इकडच्या तिकडच्या गप्पा पुरे आता...
हा तर काय बोलणार होतास तू? अरे आता भेळ झाली आईसक्रीम झालं बोलणार आहेस की नाही?
तो: तर मी काय म्हणत होतो की... कस सांगू
ती: कसही सांग रे
तो: अस कस कसही...
ती: ए बाबा सांगतोस का आता की मी जाऊ?
तो: ह्म्म्म अगं
ती: अरे पुढे खड्डा अहे जरा बघून चाल पडशील!
तो: तू है तो तेढी मेढी राहें उल्टी पुल्टी बातें सिधी लगती है तू है तो झुठे मुठे वादें दुश्मन के इरादें सच्चे लगते है जो दिल में तारे वारे दे जगा वोह तु ही है, वोह तु ही है...
ती: प्लीज!!! it happens only in Bollywood films!! & not in real life so grow up...
तो: छोटे छोटे कुछ पलों का दोस्ताना यें...
ती: oh please...
तो: जानें क्यों लोग प्यार करतें है
ती: प्यार?? love?? is the sugar quoted pill which is used by he businessman for the selling the products!
तो: में शायर तो नहीं...
ती: ह्म्म्म मग कशाला उगाच गळा फाडतोयस? गप्प बस ना...
तो: ह्म्म्म मेरी सोनी मेरी तमन्ना झूठ नहीं है मेरा प्यार.. दीवाने से हो गई गलती जाने दो यार I love you!!!
ती: "..."
तो: I love you!!!
ती: please stop it! लोक बघतायत.
तो: I love you! I love you!! I love you!!! I really do
ती: हे बोलायला इतका वेळ घेतलास तू?
तो: आत बोललोय ना? अगं मला वाटलं होत की... तू...
ती: बास! आता काहीही बोलू नकोस तू
तो: ओके
ती: " I love you"
तो: चल आता आणखी एक कॉफी घेऊया सेलीब्रेट करुया
ती: मला दोन!! :)
***

आणि ह्यावेळी गाणं लागलं होत:
दीवाने है दीवानोंको ना घर चाहिएं मुहब्बत भरी एक नजर चाहिएं... बिना प्यार के जिंदगी कुछ नहीं...
दीवाने है दीवानोंको ना घर चाहिएं मुहब्बत भरी एक नजर चाहिएं :)